Prvi 659 pregleda 13. svibnja 2020.

Dječak (17) otvorio azil: 'Želim da svi psi imaju dom!'

megaedu1/Instagram

17-godišnji Eduardo Caioado iz Anápolisa u Brazilu oduvijek je volio životinje i trudio se pomoći u nevolji svakoj napuštenoj životinjici dok je još bio dječak.

Napuštene životinje u svom gradu je počeo spašavati od svoje 9. godine, a prije mjesec dana, uz podršku svoje obitelji, ovaj mladi aktivist ostvario je svoj san i otvorio vlastito sklonište za napuštene životinje pod nazivom 'EduPaçoca Institute', javlja Bored Panda.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Toda vida, deseja pertencer a algo, ter um propósito. Existe uma solidão enorme em "não pertencer a nada", em não ter importância para ninguém, seja para nós, seja para um cãozinho. Um cão de rua passa a vida procurando alguém que se importe com ele, que se ocupe dele. Alguém que olhe em seus olhos e veja todo o amor que ele tem para dar e toda a dor que sente por não ser ninguém. Um ser invisível nas ruas. Esse é o meu propósito. E foi assim, ajudando esses cãezinhos que o universo me enviou mais sete. Doentes de alma, famintos e sozinho nas ruas. Toda vez que vou embora é a mesma coisa, o de olhar pra trás e ver eles olhando pra mim com o mesmo olhar: o de abandono! Cães sentem! Tem medo, fome, ciúme, alegria. Muitos cães invisíveis querendo apenas pertencer a alguém. { peço a todos por ajuda. Compartilhem. Apadrinhem! Deixe o esforço físico, o cuidado comigo, o afeto, apenas doem ração, casinha, remédios, eu faço o resto. E jamais verá eu reclamando, pq amo o que faço!} . #caesderua #adote #viralata #fome #doeracao #institutoedupaçoca #amodogs #cachorros #dogs #abandono

Objavu dijeli Eduardo Caiado (@megaedu1)

"Trudim se da ovaj svijet učinim boljim mjestom. I vjerujem da se Božja čuda vide u malim svakodnevnim stvarima poput onih kada hraniš psa lutalicu ili pomogneš starijem čovjeku iz susjedstva napisati pismo za nekoga. Ove godine ostvario sam svoj veliki san o izgradnji vlastitog azila za životinje. Unajmio sam kuću i došao do sponzora koji mi pomažu u troškovima. Tamo odlazim svaki dan. Ponekad stopiram, a ponekad vozim bicikl i po 30 km, ali nikad se ne žalim jer je to uvijek bilo ono o čemu sam sanjao. Ne želim da moj azil bude privremeno sklonište pasa, već dom. Želim da znaju da čak i ako ne budu usvojeni, oni će biti uz mene dok ne uginu.“

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Fui no supermercado, na volta alguém me seguia... Passei na farmácia pra compras luvas, ele tava lá. Desci para dar comida aos animais da outra casa e adivinha quem estava bem atrás de mim❓Se eu parava meus passos, ele parava. E ficava olhando pra mim virando o pescoço. Continuava minha caminhada e ele também. Como um fantasma me seguindo. Cheguei no portão de casa e quem veio comigo? Agora ele fica dando uma de Chris Gardner do filme A procura da felicidade desejando encontrar uma vaga no Instituto. Se ele falasse eu já até sei quais seriam suas palavras: tem vaga aí, humano❓👻 {veja os stores} . #fantasma #institutoedupaçoca #dog #doglovers #cachorro #viralatas #cachorroderua #viralataedez #adote #amocachorros

Objavu dijeli Eduardo Caiado (@megaedu1)

Eduardo je dodao i sljedeće:

"Regija u kojoj živim je hladna, a mnogi psi lutalice do sada su umirali od hipotermije. Kako nije bilo humanitarnih akcija za životinje, odlučio sam pomoći i sam nešto pokrenuti. Skupljao sam deke, dovodio životinje kući i hranio ih. U tjedan dana spasio sam tri psa nakon čega su se pojavila još tri, a kada se brojka popela na deset, shvatio sam da nemam više dovoljno mjesta kod kuće i da moram nešto poduzeti. Ima sam tu sreću da su mi obitelj i sugrađani htjeli pomoći kako bih realizirao svoj mali projekt i spasio toliko psećih života”.

 

Novi JoomBoos Posterbook potraži na svim kioscima tiska!
 | Autor:

Tvoja reakcija?